Çocuklarımız sevilip sevilmedikleri konusunda endişelenmediklerinde, büyümek gibi önemli bir işe odaklanabilirler.

Yazan: Deborah MacNamara 25 Mayıs 2017

Twenty 20 / @oka.yosuke

Bu Makalede

• Bağlanma büyümeyi yavaşlatmaz, aksine teşvik eder.
• Çocukların bağlanma arayışında olabilecekleri diğer yollar.
• Yetişkinler bağlanmayı nasıl teşvik edebilir?

İlişkiler konusunda bana en sık sorulan sorulardan biri, bir çocuğun ebeveynlerine fazla bağlı olup olamayacağıdır. Çocuklarımızla ilişki kurmaya odaklanırsak, onların bağımsız ve kendi kendine yeten varlıklar olarak büyümelerini engelleyebileceğimize dair genel bir korku ve ısrarcı bir efsane var. Bağlanma ve ayrılma arasında genellikle yanlış anlaşılan paradoksal bir ilişki vardır.

Kısa hikaye şu:

Bağlılık büyümeyi yavaşlatmaz, aksine körükler.

Büyük resmi düşündüğünüzde, bir çocuk yetiştirmenin nihai amacı, onların kendi başlarına birer birey olmalarına yardımcı olmaktır. Onların kendi akıllarına sahip olmalarını, kendi hedeflerini belirlemelerini, kendi nedenlerini oluşturmalarını, kendi kararlarını vermelerini, kendileri için düşünmelerini, sınırlarını bilmelerini ve kendi niyetlerini yaratmalarını istemeliyiz. Gerçekten sormamız gereken şey şudur: Çocuklarımızın bu şekilde büyümesini sağlamak için ne yapmamız gerekiyor?

Üç yaşından küçük çocuklar rutin olarak ebeveynlerine yapışırlar. Onların peşinden koşabilir, yanlarında olmadıklarında ağlayabilir ve ebeveynlerinin ilgisini başkalarıyla paylaşmak zorunda kaldıklarında mutsuz olabilirler.

Küçük çocuklar bağlanmaya açtır çünkü kendi kendilerine yetemezler ve bakım konusunda bize son derece bağımlıdırlar. Çocuklar 5 ila 7 yaşına geldiklerinde, kendi başlarına daha özgürce oynayabilmeli, giyinmek gibi basit şeylerin sorumluluğunu üstlenebilmeli ve hatta oyuncaklarını temizlemek gibi ev işlerini yapmaya başlayabilmelidirler.

Çocuklar çok bağlı olamazlar, sadece derinlemesine bağlı olmayabilirler. Bağlanma, çocuklarımızı bize bağımlı kılmak içindir, böylece onlara liderlik edebiliriz. Bu, onları sevgi aramayı bırakıp büyümeye odaklanmaya başlamaları için özgürleştiren ilişki davetimizdir.

Çocuklar bağlanma ihtiyaçlarının karşılanacağına kesin gözüyle bakabildiklerinde, oynamak, keşfetmek, hayal etmek, özgürce hareket etmek ve dikkatlerini vermek için özgürleşirler. Paradoksal bir durum ama bağımlılık ihtiyaçlarını karşıladığımızda, bağımsızlığa doğru itilirler. Bir çocuk olgunlaştıkça kendi hayatında direksiyonu ele alma konusunda daha yetenekli hale gelecektir ve biz de daha danışman bir role çekilebileceğiz.

Çocuklar bağlanma ihtiyaçlarının karşılanacağına kesin gözüyle baktıklarında, artık bizi takip etmekle meşgul olmayacaklardır. Başka bir deyişle, bakıcınıza güvenebildiğiniz zaman, artık ona yapışmanıza gerek kalmaz. Artık okul öncesi çağda olmadıkları halde bize yapışan çocuklar bunu güvensizlikten yapıyor olabilirler. Çocukları özgürleştiren ve bizi bırakmalarını sağlayan şey bağlanma ilişkisindeki güvenliktir; bağlanma olgunluğun düşmanı değildir ama güvensiz ilişkiler düşmanı olacaktır.

Çocukların bağlanma arayışında olabilecekleri diğer yollar

Büyümenin ön koşulu bir yetişkinin bakımında dinlenmektir. Başka bir deyişle, bir çocuk sevgi için çalışmak zorunda olmamalıdır. Çocukların ilişkisel ihtiyaçlarını karşılamak için çalışabilecekleri pek çok yol vardır, örneğin…

Bir çocuk uyum sağlamak, ait olmak, yeterince iyi olmak ve ölçüyü tutturmak için çok çalışır.

Bir çocuk kendini küçümsediğinde veya sevilmek için başkalarına karşı olumlu olmaya çalıştığında.

Bir çocuk dikkat çekmek için çalışıyorsa – örneğin sınıfın palyaçosu olmak – ve önemli olmak, sevilmek, tanınmak veya bir şekilde özel kabul edilmek için çalışıyorsa.

Bazen çocuk beğenilmek veya sevilmek için güzel, akıllı olmaya veya beladan kaçınmaya çalışır.

Övünmek, böbürlenmek ve üstünlük elde etmek için aşırı rekabetçi olmak çocuğun doğasında var olan güvensizliği ortaya çıkarabilir.

Bir çocuğun birinin bakımında dinlenebilmesi için bu kişinin ilişkisini kabullenebilmesi gerekir. Çocuklar oldukları gibi önemli olduklarını hissettiklerinde, sevgi için çalışmak için kendilerini değiştirmek zorunda kalmazlar.

Yetişkinler bağlanmayı nasıl teşvik edebilir?

Çocuklarımızı yakınımızda tutmak, onlara uygun şekilde şefkat göstermek, onlarla ilgilenmek ve koşulsuz bir ilişki için davet sunmak için liderlik etmemiz gerekir. Davranışlarının doğru olmadığını bilmelerini sağladığımızda, ilişkinin hala doğru olduğunu anlamalarını da sağlayabiliriz.

Yapmamız gereken en büyük şey, onların ilişkiye duydukları açlığın her zaman bize duydukları inançtan daha fazla olmasını sağlamaktır. Bir sağlayıcı olarak bizim kapasitemize güvenmeli ve ihtiyaçlarının karşılandığından emin olmak için bizi takip etmek zorunda hissetmemelidirler.

Amaç, çocuklarımızı bize güvenmeye davet ederken hem şefkatli hem de kararlı olmaktır. Bu yolda önemli bir fark yaratmak için yapabileceğimiz birkaç şey var…
Önemsedikleri şeyleri onlara karşı kullanmayarak (örneğin, yaptırımlar ve ayrıcalıkların geri alınması) veya zaman aşımı gibi ayrılığa dayalı disiplin biçimlerini kullanmayarak bize güvenmelerini sağlamalıyız.

Bakımımızda tutarlı olmanın yanı sıra ilgimiz ve sıcaklık, zevk ve keyif işaretlerimizle cömert davranarak onların güvenini kazanmalıyız.

Onlarla başa çıkabileceğimizi ve öfke nöbetleri, direnç ve muhalefet de dahil olmak üzere bununla birlikte gelen her şeyi iletmede liderlik edin.

Onları rahatlatan, yönlendiren, koruyan ve onlara tutunan kişi olun.

Taleplerini karşılamayın, bunun yerine ihtiyaçlarını karşılayın.

Geziler ya da onlara bir hobi veya beceri öğretmek gibi size bağımlı olmaları gereken senaryolar düzenleyin.

Günün sonunda, en önemli ders şudur: Çocukların ayrılmaya ya da büyümeye zorlanmaya ihtiyacı yoktur. Çocukların en çok ihtiyaç duydukları şey derin ilişkiler ve bağlanma açlıklarından kurtulmalarıdır.

Kaynak:
https://www.mother.ly

Bir danışanınız varsa, utanç veya travma ile mücadele eden birini tanıyor-sanız, MUSE TDM’de bize ulaşın. Altta yatan biopsikososyal travmayı ele alan etkili bir program(yatılı ve camping de dahil) ve ayakta müdahale tera-pileri sağlayarak terapötik sonuçları iyileştirebileceğimize ve yanlış teşhisten kaçınabileceğimize inanıyoruz. Gerçekçi ve uzun süreli iyileşmeye giden yolu bulmanıza yardımcı olmamıza izin verin. Daha fazla bilgi için bizi bu-gün arayın.
TÜRKİYE: 009 0546 108 1881, 009 0530 696 00 900